کتاب شب یک شب دو

در رمان شب یک، شب دو مردی تحصیلکرده با عقایدی مدرن به نام «زاوش ایزدان» با خواندن نامه‌های عاشقانه دختری به نام «بی بی» به مرور روابط و بخش‌هایی از زندگی‌اش می‌پردازد. داستانی که در خلال این نامه‌ها درصدد بیان اوضاع آن دوران با ته زمینه برهنگی و عشق‌هایی مبتی بر تن و جسم است. راوی داستان تمام سرخوردگی‌های خود را به شکل عصیان علیه همه نظام‌های اخلاقی و اجتماعی نشان می‌دهد. او هنگامی که نامه‌های معشوقش را مرور می‌کند، خاطراتش را با تغییر فعل و فاعل برای خودش می‌خواند، مرور می‌کند و بعد آن‌ها را می‌سوزاند. نامه‌هایی که در طول 7 سال نوشته شده است. «زاوش» عصبانی و سرخورده از همه افراد به اصطلاح هنرمند اما دورو و تهی است که با آن‌ها در ارتباط است و معاشرت می‌کند. «بی بی » دختر ثروتمندی است که با «ژیار» ازدواج کرده و در خارج طراح مد و لباس است. در هرسفرش رابطه‌ای با زاوش دارد، حتی اگر لازم است برای او دختری جور می کند تا او تنها نماند.

فرسی معتقد است که این اثرش نامه‌ای است به انسانی از زمانه‌ی دیگر. او بیست سال بعد از نوشتن این کتاب می‌گوید: «وقتی خود من به عنوان خواننده به این نوشته نگاه می‌کنم، باید، در عین ناخوشایندی، بگویم که از بابت زبان و بیان و بافت و ساختمان ادبی، مقوله‌یی‌ست که زبان فارسی آن‌ را خواهد خواند و خواهد شناخت. امروز که من ادبیات داستانی دنیا را با گز و عیار دیگری می‌سنجم، به سختی می‌توانم سر در بیاورم که بیست سال پیش به شکل و زبان شب یک شب دو چگونه دست یافتم و آیا آن کم‌گویی و انسجام شاعرانه را باز می‌توانم تکرار کنم؟»